Tegen alle verwachtingen in mag ik jullie vandaag eindelijk vertellen over een project dat ik al ruim drie jaar geleden afrondde. Af en toe gebeurt het: dat je al je ziel en zaligheid in een project legt en dat de klant besluit het niet te publiceren. Daar ligt het dan; te verstoffen op een plank.

In dit geval was het niet de klant die ervoor koos het project niet door te laten gaan, maar was het overmacht. De klant voor dit project was namelijk tevens vriend Bas Verberk. Bas schrijft al jarenlang (vrijwel) wekelijks op zijn Facebookpagina Weekdier een gedicht. Ter ere van het vijfjarig bestaan van deze pagina wilde hij een dichtbundel met 52 illustraties uitbrengen. Ik illustreerde er drie, waarmee we vrijwel alle denkbare uitgeverijen in Nederland hebben aangeschreven in de hoop dat er eentje tussen zat die het project wilde publiceren. Tevergeefs.

Nu, zo’n drie jaar later, besloten Bas en ik de illustraties alsnog uit te brengen als ansichtkaarten. Vandaag deel ik hier het proces van mijn favoriete illustratie uit de reeks; die met zo’n 70 pinguïns.

Ik heb het geluk de hele selectie van 52 Weekdier-gedichten te hebben mogen lezen, maar dit gedicht was verreweg mijn lievelings:

“Liefde is twee pinguïns
die elkaar na vele jaren
te midden van vele soortgenoten
in ‘t zwart wit gedrang ontwaren

De rest zal vragen:
‘Hoe heb je elkaar herkend?
Was het lengte, of lichtaamsgeuren?’
Waarop het mannetje zegt hoe het zit:
‘Als ik naar jullie kijk
zie ‘k enkel zwart en wit
als ik naar haar kijk honderd kleuren’ ”

Toen ik het voor het eerst las wist ik dat er een flinke taak op me lag te wachten; er moest een ‘zwart wit gedrang’ aan pinguïns geïllustreerd worden. Het werden er uiteindelijk meer dan 70 om de ‘kudde’ overtuigend in beeld te krijgen.

Voor de ondergrond van de illustratie wilde ik een ‘ijsschots’ maken. Omdat met een echt blok ijs werken wat ambitieus leek, plakte ik een stuk iriserende folie op een groot vel papier en ik vouwde dit in verschillende richtingen tot er een ijsschots-achtige textuur ontstond.
Fun fact: van deze hele ijsschots is op de uiteindelijke illustratie vrijwel niets te zien (story of my life, haha).

Toen de ‘ijsschots’ eenmaal gemaakt was, zette ik een flink aantal pinguïns op hun plaats. Het doel was uiteindelijk scherp te stellen op die ene ‘speciale’ pinguïn. Fun fact nummer twee: uiteindelijk had ik lang geen 70 pinguïns nodig om het ‘kuddegevoel’ te krijgen.

Hierboven zie je hoe de set er door de lens van mijn camera uitzag. Na het fotograferen was het tijd voor de beeldbewerking en het toevoegen van het gedicht zelf.

Voor de ansichtkaart paste ik het ontwerp wat aan (in de serie kwam het beter tot zijn recht in een staande beeldverhouding).

Bovenstaande kaart is (evenals de andere twee) verkrijgbaar in mijn webshop.

 

 

Onlangs realiseerde ik me dat ik op instagram genoeg kijkjes achter de schermen geef, maar dat ik dat op mijn blog nauwelijks doe. Gek eigenlijk, want mijn website is zoveel meer ‘van mij’ dan mijn Instagram account. Niet dat ik die laatste niet zelf bijhoud (in tegendeel), maar het is niet ‘mijn stukje internet’. Als Instagram ooit besluit de stekker eruit te trekken, dan ben ik alles wat daar staat kwijt. Zonde! Tijd om daar verandering in te brengen.

Ik deel al regelmatig video’s en achter de schermen materiaal van hoe ik mijn 3D-illustraties maak, maar ik laat maar weinig zien van het tot stand komen van de illustraties zelf. Daarom vandaag een blog over hoe ik te werk ga als ik een illustratie inkleur.

De illustratie in deze blogpost maakte ik voor Professor Grutjes zoekt de Uitknop; het tweede deel in een kinderboekenserie over Professor Grutjes (als je geen idee hebt waar ik over praat; hier kun je deel 1 bekijken). Afgebeeld is Wilma Windjes; een karakter dat zowel in deel I als II terugkomt.

Het begint allemaal met een schets, waarin ik de compositie bepaal. Aandachtspunt in deze illustratie was voor mij het overdreven formaat doos in vergelijking tot Wilma.

Daarna maak ik een snel kleurenplan. Ik geef alle grote vlakken een kleurtje om te kijken of het totaalplaatje wordt zoals ik het in mijn hoofd heb. Ik kan er beter in dit stadium achterkomen dat een kleur niet goed werkt dan wanneer ik al flink wat tijd heb gestoken in het uitwerken van de illustratie.

 

Wanneer ik tevreden ben met het snelle kleurenplan begin ik echt met uitwerken. Eerst zijn de grote kleurvlakken aan de beurt.

 

Daarna voeg ik de eerste laag met lijnwerk toe. Vaak is die zwart, soms gebruik ik ook meteen al een kleurtje.

 

De volgende stap is schaduw. Dit zijn niet zozeer natuurgetrouwe schaduwen met een lichtbron in gedachten (zoals het ‘moet’ volgens de tekenen-naar-de-waarneming-politie), maar meer accenten om mijn illustratie diepte te geven.

 

Bij schaduwen horen ook highlights (immers; zonder donker is er ook geen licht) en dat is de volgende stap; met wit potlood breng ik op plekken waar ik dat nodig vind highlights aan.

Laatsts stap: details. Met kleurpotlood breng ik hier en daar een (lijn)accent aan om de illustratie nog wat meer schwung te geven.

 

Et voilà! Dat was het uitwerkproces van deze illustratie. Natuurlijk is iedere tekening anders en ik kijk altijd per illustratie wat ik denk dat ‘ie nodig heeft, maar de basis van mijn inkleurproces komt wel vaak ongeveer hierop neer.

Wil jij ook een project door mij illustreren, neem dan gerust contact met me op.

 

Alweer een tijdje geleden mocht ik een heel bijzonder schaap maken voor een nog specialer meisje. Haar moeder vertelde me hoe haar dochter Indy geen ‘meisje-meisje’ is, maar kort haar heeft en het liefst jongenskleren draagt. En hoe vastberaden Indy is om, ondanks opmerkingen van leeftijdgenoten, te blijven wie ze is. Ze vertelde me hoe mijn ‘You were born to stand out’ ansichtkaart veel betekent voor Indy en hoe zij zich vertegenwoordigd en gezien voelt door dat kleurrijke schaap dat het stralende middelpunt van die kaart is.

Daarom wilde mama Debbie iets speciaals doen voor Indy; haar eigen versie van een speciaal schaap laten maken. Dus na overleg over kleurgebruik (roze was verboden ;)) ging ik aan de slag met Indy’s eigen speciale schaap. Deze 3D-illustratie staat nu te stralen op Indy’s slaapkamer als dagelijkse reminder dat het 100% okay is om jezelf te zijn.

Afgelopen tijd maakte ik nog een aantal van deze schapen voor mijn webshop. Voor eenieder die een reminder zoals Indy die van haar moeder kreeg ook zelf kan gebruiken.

Een aantal van deze schapen is nog verkrijgbaar in mijn webshop. Ieder schaap is uniek en met de hand gemaakt van merino lontwol (100% mulesing-vrij). Adopteer jij er eentje? Dat kan HIER.

 

Een tijdje geleden ging ik (op video!) in gesprek met Mariko van Happlify. En dat vond ik nogal wat, want ik praat over het algemeen niet zo graag over mezelf. Uiteindelijk werd het een openhartig gesprek over mijn werk, mijn persoonlijke interesses en hoe werk voor mij soms voelt als therapie.

Je kunt een fragment van het interview hieronder bekijken. Het hele interview (dat een kleine 20 minuten duurt) kun je terugkijken door HIER te klikken.

Ik had de eer om weer een smartphone wallpaper te ontwerpen voor Happlify. Deze wallpaper is gebaseerd op de bekende quote ‘Bloom where you are planted’, die in deze tijden van (corona)crisis erg toepasselijk is op ons dagelijks leven. Je kunt de hele blogpost lezen én de wallpaper downloaden door HIER te klikken.

I had the honour of designing another smartphone wallpaper for Happlify. This one is themed around the quote ‘bloom where you are planted’, which I find to be very fitting in these times of (covid-)crisis.

Misschien heb je hem al voorbij zien komen: mijn nieuwe ‘Thinking Of You’ ansichtkaart. Ik maakte deze kaart met een echte croissant (de zoektocht naar de perfecte kromme croissant bleek een lange) en een papieren illustratie van een eenhoorn-astronaut. Het hele maakproces van de kaart legde ik vast in onderstaande video; van het uitkiezen van de croissant tot het moment dat ik de kaarten in fysieke vorm binnenkreeg. Kijk je mee?

You may have seen it already; my newest ‘Thinking Of You’ postcard. I made this card using a real croissant and a paper cutout of my unicorn astronaut illustration. I filmed the whole process of making the card from picking the perfect croissant to unboxing the postcards the day they landed on my doormat. You can check out the entire process by watching the video below!

Ik had de eer om voor Mariko en haar gezin een familieportretje in kerststijl te illustreren, Dit portretje werd gebruikt als kerstkaart, die Mariko aan haar zakelijke (ze is eigenaresse van sellyourstuffonline.nl en Happlify) en privé contacten heeft gestuurd.
I had the honour to illustrate a Christmas-themed custom family portrait for Mariko and her family, which was used as their Christmas card for this year.

Op de originele versie (hierboven afgebeeld)  zijn geen mondkapjes te zien, maar om de kerstkaart ‘echt 2020’ te maken stelde Mariko voor deze toch nog toe te voegen als symbool voor dit gekke jaar.
The original version of the portrait (see the photo above here) was without face masks, but we thought it would make the card ‘more 2020’ to include them as a symbol for the crazy year 2020 has been.

Wil jij ook graag een familieportretje van jouw gezin of vriendengroep laten illustreren? Neem dan gerust contact met me op!
Would you like a custom family portrait of your family or group of friends? Do not hesitate to contact me!

Wie mij en mijn blog al een tijdje volgt kent mijn jaarlijkse traditie wel: de gratis smartphone wallpaper. Ieder jaar ergens in november of december ontwerp ik een gratis te downloaden wallpaper voor je smartphone. Waarom? Omdat ik daar heel blij van word en omdat kerstversieringen verder gaan dan een boom, woonkamer of tuin.
If you’ve been following me and my blog for a while you know it’s become a tradition: my annual free downloadable smartphone wallpaper.
This year I created one especially for the Dutch feelgood platform ‘Happlify’.

Dit jaar ontwierp ik de wallpaper speciaal voor Happlify: een platform waar je terecht kunt voor alles wat onder de term ‘feelgood’ valt. Voor webshops van kleine ondernemers en een feelgood blog bijvoorbeeld.

Speciaal voor dat blog schreef ik dus een artikel met bijbehorende wallpaper-download. Je kunt het hele artikel hier lezen (en belangrijker: de wallpaper daar donwloaden).
You can download the wallpaper by clicking this link. it will send you to a Dutch blog post, but you can download the wallpaper by clicking the photo in the post. Happy holidays!

Al twee jaar twijfelde ik of ik de sprong zou wagen. Ik had volledig digitaal illustreren al meerdere malen uitgeprobeerd op conferenties en in winkels, maar ik durfde de beslissing vooralsnog niet te nemen. Ik ben erg gesteld op mijn comfort zone en jezelf een nieuwe manier van werken aanleren kan overweldigend zijn. Tel daarbij de relatief hoge kosten voor de aanschaf van nieuwe apparatuur én de angst dat je die dure apparatuur uiteindelijk niet zal gebruiken bij op en voor je het weet ben je twee jaar verder.

I’ve been having the urge to start exploring the world of digital illustration for two years now, but until recently I haven’t had the guts to take the plunge. There was always a reason not to: the equipment is expensive and I liked my comfort zone too much. But recently I decided it was time, and so I made the plunge, purchased all necessary equipment and went for it!

Maar ik vond het toch tijd worden. Om mezelf een beetje opnieuw uit te vinden, te groeien in mijn eigen (of misschien wel een andere) stijl. Dus ik smeet wat geld over de balk, kocht een iPad, Apple Pencil en de app Procreate en ik ging aan de slag.

En er ging een wereld voor mij open. Er is in mijn creatief werkproces één ‘probleem’ waar ik tegenaan blijf lopen; mijn potloodschetsen hebben ‘iets’ (een bepaalde charme) die ik verlies zodra ik ze omzet naar de uitgewerkte versie van mijn illustraties. Het feit dat ik nu zelfs deze schetsen digitaal maak, zorgt ervoor dat ik ze zichtbaar kan laten onder de uitgewerkte illustraties. Dat is wat mij betreft een wereld van verschil.

Turns out there is a whole new world out there! Sketching digitally gives me the opportunity to have them still slightly visible underneath the final drawing, which gives the final illustrations a sort of quirkiness I tended to lose when transforming my sketches into finished illustrations.

Daarbij komt dat je bij digitaal illustreren heel makkelijk dingen ongedaan kunt maken en weer terug kunt toveren als je je bedacht hebt. Hoezeer ik analoge technieken als gouache en aquarel ook bewonder, ik vind ze zelf enorm intimiderend om mee te werken: maak één foutje en je kunt helemaal opnieuw beginnen. De digitale vorm van deze technieken biedt mij dus een heel fijne en laagdrempelige (doei, faalangst!) manier om hiermee te experimenteren.

Another upside on working digitally is that you don’t have to be afraid to mess up delicate techniques like gouache or watercolours. That’s what the ‘double tap’ (undo function) is for and it is simply amazing. It really lowers the bar for me to start experimenting with this kind of techniques, as I’m usually just too afraid to mess it up.

En dus tekende ik op deze manier een aantal karakters, die je hier al verspreid door het artikel heen hebt gezien. Ze zijn nog lang niet perfect, maar wel onderdeel van de zoektocht naar mijn ‘2.0 stijl’. Ik kan niet wachten op deze manier kaarten en prints te maken en ook deze illustraties te gaan fotograferen. Want de combinatie illustraties en fotografie zal ik nooit meer loslaten, denk ik.

I started trying things by just drawing some characters (it’s what I love most), and I’m very happy with the outcomes. I still have a lot to explore, but I’m excited about dicovering what my ‘new’ style can be like!

Funemployed. Dat ben ik. Ik zag dit woord een hele tijd geleden voor het eerst voorbij komen bij blogger Kelly Mindell van Studio DIY en sindsdien bleef het in mijn hoofd hangen. Want het vat precies samen wat ik iedere dag mag doen: mijn geld verdienen met alles wat ik leuk vind. Toen ik voor onze verhuizing vorig jaar besloot dat er een heuse gallery wall in mijn studio zou komen, wist ik ook meteen dat ik dit woord erop terug wilde laten komen. En zo liet ik letters laseren uit acryl en maakte ik er een ‘sign’ van.

Eigenlijk wilde ik van het woord ‘Funemployed’ heel graag een neonsign laten maken. Als je me al wat langer volgt dan weet je inmiddels wel dat ik gek ben op neon en neonsigns en een eigen sign ontwerpen stond al heel lang op mijn wensenlijstje. Ik vond een atelier in Brabant waar je écht neon kan laten maken (met glas en gas en alles erop en eraan), maar dat bleek nogal (lees: ernstig) boven budget te zijn. En dus ging ik op zoek naar een alternatief.

Ik had een heel klein beetje ervaring met het laseren van acryl en het bleek een goed betaalbaar alternatief. Toen was het een kwestie van ontwerp maken, kleuren kiezen en bestellen.

Het sign kwam binnen in losse onderdelen die ik zelf nog moest lijmen. Dat was even spannend, want ik had nog nooit zelf acryl gelijmd en ik had maar één sign besteld. Er was dus weinig ruimte om fouten te maken, maar na met wat reststukjes geoefend te hebben bleek het allemaal vrij eenvoudig.
Ik ben zelf erg blij met het eindresultaat en ik kan niet wachten tot ik het in het complete plaatje van mijn gallery wall zie.