Oh Oregon. Je bent op zoveel manieren zo mooi. Afgelopen week liet ik jullie deel 1 van ons Oregon-avontuur zien. Vandaag is het tijd voor deel twee!

Oh, Oregon. You’re so gorgeous in so many ways. I showed you some of Oregon’s features last week, and today it’s time for part two!

Seaside
Dit kleine plaatsje is een beetje het Scheveningen van Oregon. En ik moet toegeven dat het wel echt een schattig dorpje is. Het heeft een klein winkelcentrum met een overdekte carousel met heel bijzondere carousel dieren. Geen lama’s helaas.

Seaside
This little town is one of the most popular beach resorts of the Oregon coast. And I must admit; it’s really cute. It has a carousel mall with a carousel that houses some very special carousel animals. No llama’s unfortunately.

 

Indian Beach
Okay jongens ik heb tegen jullie gelogen. In één van mijn artikelen over Washington State vertelde ik jullie dat ik ‘Het La Push strand’ had gezien zoals het voorkomt in de Twilight Saga films. Dat is dus niet waar. Het strand dat je in de films ziet is Indian Beach in Ecola State Park. (Dit is overigens niet de eerste keer dat ik me voor de gek laat houden door locaties die in die films voorkomen, aangezien ik tijdens mijn vakantie in Italië vorig jaar heel Volterra heb afgezocht naar een plein met een klokkentoren. Een plein dat ik niet kon vinden omdat het niet in Volterra ligt maar in Montepulciano). Hoe dan ook, Indian Beach is ‘the place to be’. Het was één van de eerste stranden die we bezochten terwijl het niet mistig was en het was werkelijk adembenemend!

Indian Beach
Okay guys, I lied to you. In one of my blogposts about Washington State I told you that I saw ‘The La Push Beach’ as it appears in the Twilight Saga movies. I did not. The beach that appears in the movie is actually Indian Beach in Ecola State Park. (This is not the first time I was fooled by places in this movie sequel, seeing as I searched the whole of Volterra last year during my vacation in Italy looking for the town square that appeared in ‘New Moon’. This square was nowhere to be found, seeing as it is located in Montepulciano, not Volterra). Anyway, Indian beach is the place to be. It was one of the first beaches we visited when it was not foggy, and it was just breath-taking!

 

Cannon Beach
Cannon Beach staat bekend om zijn rotsformaties en er is geen ontkennen aan: rotsformaties zijn er!

Cannon Beach
Cannon Beach is known for it’s rock formations. Well there’s no denying there’s a rock formation there!

 

Cape Meares
De vuurtoren op deze kaap is zonder twijfel de mooiste die we gezien hebben tijdens deze reis.

Cape Meares
The lighthouse on this cape is without a doubt the most beautiful one we have seen during this trip.

 

Devil’s Punchbowl
Dit is echt een heel bijzonder natuurverschijnsel. We zijn er achter gekomen dat Amerikanen er een gewoonte van maken om alles wat ze niet kunnen verklaren ‘Devil’s’ te noemen. Hierdoor krijg ik altijd het idee dat het super eng is, maar dat valt uiteindelijk allemaal wel mee.

Devil’s Punchbowl
This is the most remarkable natural phenomenon. We’ve figured out that Americans have a tendency of calling everything they cannot explain ‘Devil’s’. This always makes me think it’s really scary, when it actually isn’t.

 

Yaquina Head Lighthouse
Hoewel het wederom mistig was toen we hier aankwamen was het nog steeds een hele mooie en rustige plek. Hoewel…rustig. Alleen op bepaalde plekken want er waren enorme rotsen die vol zaten met broedende vogels. En die maakten nogal wat lawaai.

Yaquina Head Lighthouse
Although it was foggy once again when we arrived here, it was still a very nice and quiet place to be. Although…quiet. Only in certain area’s because there were huge rocks completely occupied by nesting birds. And they made a lot of noise.

 

Cape Perpetua
Hier maakten we één van de meest mooie en bizarre momenten van onze roadtrip mee. We reden de heuvel op en hoe hoger we kwamen, hoe verder we de mist achter ons lieten. Toen we eenmaal boven waren keken we neer op de mist die een aantal meter beneden ons over het lager gelegen gebied hing. Zo bizar. Zo mooi. De mist loste voor onze ogen op in het zonlicht.

Cape Perpetua
One of the most bizarre and beautiful moments of our vacation was here. We drove out of the fog onto the cape summit, where we looked down upon this fog once we got out of the car. It was the most bizarre thing ever. The fog dissolved right before our eyes.

 

Heceta Head Lighthouse
Ik hoor je denken: ‘Ik zie geen vuurtoren’. Klopt. Die was namelijk niet te zien vanwege de mist. Maar aan de andere kant van de parkeerplaats lag een prachtige brug (waarvan ik me de naam niet kan herinneren).

Heceta Head Lighthouse
Now I can hear you think: ‘I don’t see a lighthouse’. True. Because it wasn’t visible due to fog. But there was a really pretty bridge (which I actually don’t know the name of) on the other side of the parking lot.

 

Florence
Een klein plaatsje met bijzondere herinneringen want hier heeft John zijn slechtste lunch ooit gegeten.

Florence
A tiny town with special memories because John had his worst lunch ever here.

 

The Oregon Dunes
Duinen zover het oog kan zien. De Loonse en Drunense duinen zijn er niets bij.

The Oregon Dunes
Sand dunes as far as the eye could see.

 

Weaverville en Bandon
Nadat we één van de mooiste routes van onze hele reis hebben gereden kwamen we uit in Weaverville. Een super klein en even schattig plaatsje. En het wordt nog beter: Er was een lama café/winkel. Jammer-dingetje: het lama-café was al gesloten toen wij in Weaverville aankwamen en we hadden geen tijd om de volgende dag terug te gaan.
We sliepen die nacht in de Thunderbird lodge. Deze lodge had een super gaaf neon-sign.

Weaverville and Bandon
After driving one of the most breath-taking routes of our roadtrip, we ended up in Weaverville, the cutest little village I have ever seen. And it gets even better: There was a llama café/shop there. On the downside: it was closed by the time we arrived there and we did not have time to go back the next day.
We spent the night in the Thunderbird lodge. With one of the best neon signs we’ve seen during our trip.

 

Tja. Roadtrippen is onlosmakelijk verbonden met slapen in heel veel verschillende hotelkamers. Twintig om precies te zijn. Ik fotografeerde (bijna) elke hotelkamer waarin we verbleven in deze vijf weken. De kamers variëren van een super luxe suite in ons hotel langs The Strip in Las Vegas tot de meest shabby highway-motels. Het was nogal een ervaring!

Yup. Going on a roadtrip includes sleeping in a LOT of different hotel rooms. Twenty to be exact. I took a picture of (almost) every hotel room we stayed in during these five weeks. These rooms range from the most luxury hotel on The Strip in Las Vegas, to shabby road motels in the middle of nowhere. It was quite the experience.

 

Nadat ik jullie vorige week onze avonturen in Washington State heb laten zien is het nu tijd om het eerste deel van onze tijd in Oregon met jullie te delen.
Oregon is op zijn eigen manier net zo mooi als Washington. Daar waar Washington echt heel ‘bossig’ was heeft Oregon meer platteland en een prachtige kustlijn met uitgestrekte stranden (meer hierover in deel twee).

Ik begin dit artikel met wat ‘willekeurige’ foto’s van Oregon.

After I showed you our adventures in Washington State last week, it is now time to share  the first part of our time in Oregon.
Oregon is equally as beautiful as Washington, but in it’s very own way. Washington appeared to be more forest-y, whereas Oregon also has a lot of countryside and many beautiful beaches to offer (which I will show you in part two). I will start this post off with some ‘random’ pictures of Oregon State.

Heel typisch voor Oregon is de ‘DutchBros’ koffieketen. Met Hollandse cliché’s en al!
Very typical for Oregon is the DutchBros Coffee chain. Yes, with Dutch cliché’s and all!

 

We kwamen deze lieve alpaca’s onderweg tegen. Extra punten voor wie de chagrijnige lama in hun midden weet te spotten.
We encountered some lovely alpaca’s while driving. Bonus for those who spot the grumpy llama in their midst.

 

‘Covered Bridges’. Net als DutchBros een typisch ‘Oregonees’ verschijnsel. Hoewel de meeste van deze bruggen niet open zijn voor verkeer zijn ze wel heel sprookjesachtig.
Covered Bridges. Just like DutchBros, the covered bridges are a typically ‘Oregonesque’ feature. Although most of them are not open to traffic anymore, they are very fairy-tale like.

 

Deze Diner. Dit is waarschijnlijk de meest Amerikaanse eetgelegenheid waar we zijn geweest. Hij lag ‘in the middle of nowhere’ en was de enige plek waar je kon eten binnen een straal van 100 mijl.
This Diner. It was probably the most ‘typically American’ venue we’ve visited. It was in the middle of nowhere and it was the only place to eat in a hundred mile radius.

 

Crater Lake National Park.
Oh jee. Ik heb nog nooit zo’n kleur blauw gezien als het water betreft. Dit meer ligt in de krater van een vulkaan en is adembenemend mooi, evenals het park dat er omheen ligt.

Crater Lake National Park.
Oh my. I have never seen such a shade of blue in water before. This lake is situated in a volano crater and it is absolutely stunning, as is the park that is situated around it.

 

Columbia River Gorge.
Als je van watervallen houdt is deze ‘gordel’ de ‘place to be’. Dit gebied omvat een scala aan rivieren en watervallen. Hoewel het echt een sprookje is moet je de hordes toeristen wel af en toe wegdenken, bijvoorbeeld bij Multnomah Falls (hieronder afgebeeld op de twee laatste foto’s).

Columbia River Gorge.
If you like waterfalls, this is surely is the place to be. This Gorge offers the most beautiful rivers and waterfalls you can imagine. It’s like a fairytale, altough you do have to wish away the overload of tourist, especially at Multnomah Falls (on the last two picture below).

 

Mount Hood.
We waren op de (nouja, bijna) top van Mount Hood op het beste moment van de dag om te fotograferen; zonsondergang. Hoewel ik eerst nog even een halfuurtje nodig had om over mijn hoogteziekte heen te komen, wat geen grapje was.

Mount Hood.
We were at the summit (well, almost) of Mount Hood at exactly the right time for the most beautiful pictures: sunset. Although I needed about half an hour to get over my altitude sickness, which was no joke.

 

The Astoria Column.
Nog een behoorlijke toeristische trekpleister, maar absoluut de moeite waard. Vanaf de top van de kolom was het uitzicht over Oregon adembenemend. En extra ‘props’ voor John die met zijn ernstige hoogtevrees toch omhoog geklommen is en daarbij bijna in zijn broek scheet.

The Astoria Column.
Another very touristy-place, but well worth it. From the top of the column the view over Oregon was stunning. And props for John, who has serious vertigo, for going up there (and almost shitting his pants).